یادتان قلبم را پر کرده است و غیبتتان دلم را می آزارد ...
ای آخرین امید؛ سالهای سال است که شیعه در انتظار قدومتان رنج می برد ...
وای بر من، وای بر من که پس از هزار سیصد و اندی سال که از غیبت شما می گذرد هنوز هم با تمام بی وفایی ها و نامردی های دنیا و دنیاییان به آنها امید دارم و شمایی را که تنها امید رهایی و سعادت جهانیان هستید آخرین امید خود می خوانم ...
ولی با این حال می دانم بازهم شما ما را از یاد نبرده اید که البته این هم از کرم شماست که «عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم» وگرنه ما حتی لایق نگاه شما هم نیستیم ...
یا اباصالح ...
تنها با یاد شماست که می توانم زندگی کنم، با نام شماست که زندگی من رنگ خدایی میگیرد، تنها به امید شماست که هر روز از خواب بر می خیزم و سلام صبحگاهی به شما و اجداد مطهرتان است که روز مرا با برکت میکند و دعای عهد است که امید را در رگهای من به جریان در میآورد، نگاهم را به آینده ای سبز و سرشار از روشنایی معطوف می کند و چه واقعیت شیرینی است اینکه همه مان می دانیم که
روزی خواهی آمد و آوینی ها فتح نهایی را روایت خواهند کرد ...
برای شکل گرفتن و تحقق هر پدیده، چه طبیعی و چه اجتماعی، عوامل و شرایط چندی لازم است و معمولا این پدیده ها با یک سری نشانه ها و علائم همراه است. از این رو، عوامل و نشانه های پدیده را باید شناخت و تفاوت میان آن دو را باید دانست تا در هنگام بیان عوامل و نشانه ها، دچار سردرگمی و اشتباه نشویم.
شرط ایجاد کننده هر پدیده، یک سری عواملی است که با پدیده ارتباط انفکاک ناپذیری دارند و باید آنها تحقق پیدا کنند تا پدیده محقق شود. اینها در شکل گرفتن پدیده نقش دارند و بدون اینها، پدیده تحقق نخواهد یافت.
اما نشانه های یک پدیده علامت هایی است که از وقوع پدیده یا نزدیکی وقوع آن مردم را آگاه می کند و فایده آن علم پیدا کردن به وقوع پدیده یا نزدیکی وقوع آن است؛ نه این که نقشی در ایجاد پدیده داشته باشند. بعنی با آشکار نشدن نشانه و اتفاق نیفتادن آن نیز پدیده می تواند شکل بگیرد.
فساد و ظلم شرط ظهور مصلح کل نیستند تا با دامن زدن به آن تحقق ظهور را شتاب بخشیم. فشاد و اصلاح، دو نقطه مقابل وضد یکدیگرند و ایجاد فساد تناسببی با تحقق اصلاح و ظهور مصلح کل ندارد.
به صراحت قران یکی از اهداف آمدن انبیا و فرستادن کتاب های آسمانی رساندن مردم به این سطح از رشد و فرهنگ و تعالی است که خود با اختیار، قسط و عدل را برپادارند؛ بنابراین، نسبت میان شرط یک پدیده نسبت استلزامی و انفکاک ناپذیر است، در حالیکه نسبت میان نشانه با پدیده نشاندار نسبت غیر استلزامی و انفکاک پذیر است.
پدیده ظهور و تشکیل حکومت جهانی حضرت حجت (عج) نیز از این قاعده مستثنی نیست و شرایط و عوامل و نشانه هایی دارد.
فساد و ظلم، شرط ظهور نبوده بلکه نشانه های ظهورند!
شرایط و عواملی مانند وجود قرآن و سنت پیامبر (ص) (قانون جامع و کامل) و حضرت مهدی (عج)
(مجری قانون) آماده بودن عده ای از اهل ایمان برای یاری آن حضرت و جانبازی در راه اهداف
او و ... و نشانه هایی مانند خروج سفیانی، ندای آسمانی، فرو رفتن زمین در منطقه بیداء، خروج یمانی، قتل نفس زکیه و زیاد شدن فساد و تباهی در این عصر و ...
امام خامنه ای: بروید سراغ کارهای نشدنی تا بشود. تصمیم بگیرید بر برداشتن کار های سنگین، تا بردارید. «ولا یخشؤنَ احداً الا الله» خدا را فراموش نکن، خدا حسابت را دارد. «و کَفی بالله حَسیبا»